گوگل بک لینک

به گزارش خبرنگار مهر، رمان نوجوان «زندگی من در تنگ ماهی» نوشته باربارا دی به‌تازگی با ترجمه بیتا ابراهیمی توسط نشر افق منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب دویست‌وپنجاه‌وچهارمین عنوان «رمان نوجوان» است که این‌ناشر چاپ می‌کند.

باربارا دی نویسنده ‌این‌کتاب دارای مدرک کارشناسی رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه یِیل و دانشجوی نیمه‌کاره رشته حقوق از دانشگاه شیکاگو است. او تحصیل در رشته حقوق را رها و ازدواج کرد. از وقتی هم فرزندش به سن مدرسه رسید، نوشتن داستان برای نوجوانان را شروع کرد. او ۱۱ کتاب برای نوجوانان در کارنامه دارد و جوایزی را هم به‌خاطرشان به دست آورده است. او با همسر و سه‌فرزندش در نیویورک زندگی می‌کند.

از این‌نویسنده پیش‌تر رمان «کمی تا قسمتی معمولی»، با ترجمه محبوبه نجف‌خانی توسط همین‌ناشر چاپ شده است. «کمی تا قسمتی معمولی» درباره دختر نوجوانی بود پس از دو سال مبارزه با بیماری سرطان خون، آماده برگشتن به زندگی معمولی و دبیرستان است. اما همکلاسی‌ها با او رفتاری متفاوت دارند و طوری با او روبرو می‌شوند که گویی قرار است هرلحظه اتفاقی برایش بیافتد. «کمی تا قسمتی معمولی» سال ۲۰۱۷ چاپ شد.

«زندگی من در تنگ ماهی» هم که سال ۲۰۲۰ منتشر شد، درباره زندگی یک‌دختر نوجوان دیگر با نام زینی است که گویی یک‌بمب در خانواده‌اش منفجر شده و همه‌چیز را به هم ریخته است. گابریل برادر زینی، دچار بیماری اختلال دوقطبی شده، مادرش دیگر مثل قبل نیست و پدرش هم کمتر در خانه حاضر دارد و تازه هر دو به او گفته‌اند این‌وضعیت یک‌مساله خصوصی است و زینی نباید درباره بیماری گبریل با کسی حرف بزند. در این‌وضعیت که خانه و خانواده به هم ریخته، دوست‌های زینی هم از او ناراحت‌اند و نمی‌داند باید چه کند! به همین‌دلیل حس می‌کند مثل یک خرچنگ یا ماهی در تنگ گیر افتاده است.

رمان پیش‌رو قصه به‌هم‌ریختن روابط اجتماعی زینی است و نویسنده اثر ضمن تشریح وضعیت یک‌بیمار دوقطبی، راه‌های تسکین و تاب‌آوری دختری ۱۲ ساله را در مواجهه با این‌مشکل، برای مخاطب روایت می‌کند.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

مطمئن بودم خانم مولینا می‌خواهد به‌خاطر رفتارم در گروه خارچنگی توبیخم کند. اما او صبر کرد همه از اتاق بیرون بروند و بعد با لبخندی برگشت سمت من. گفت: «واقعا این تحقیق خارچنگی رو دوست داری، مگه نه.»

سریع گفتم: «بله. و متاسفم که رفتارم مودبانه نبود. درباره شناپاها هم پز دادم. من کلی توی اینترنت درباره‌شون خونده بودم …»

«هیچ‌وقت به‌خاطر شوقی که به کار علمی داری عذرخواهی نکن. به‌خاطر این نمی‌خواستم باهات حرف بزنم.» چشمانش برق می‌زدند. «زینی، تا حالا اسم آزمایشگاه دریایی گروه آبی رو شنیدی؟»

سر تکان دادم که نه.

«خب، اون‌ها هر تابستون برای بچه‌هایی که واقعا به زیست‌شناسی دریایی علاقه‌مندن یه برنامه‌ چهارهفته‌ای دارن. یه‌جور اردو حساب می‌شه، و بچه‌ها کارهای تحقیقاتی واقعی انجام می‌دن، و کاملا هم مجانیه، چون بودجه خوبی دارن. بهش علاقه داری؟»

شوخی می‌کرد؟ «آره، منظورم اینه که بله، صد در صد!»

این‌کتاب با ۲۸۸ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۲۵۵ هزار تومان منتشر شده است.

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ جواد شیخ الاسلامی: مسعود یوسف‌پور از شاعران آیینی است و آموزش شعر به شاعران نوقلم و نقد و بررسی و پژوهش در حوزه شعر کلاسیک فارسی را نیز در کارنامه دارد. او پژوهشی درباره ۴۰ شاعر سبک هندی دارد. یوسف‌پور در این‌پژوهش درباره هر شاعر یادداشتی مجزا نوشته و ویژگی‌های فنی، زبانی و محتوایی آنها را مورد نقد و بررسی قرار داده است.

یوسف‌پور تصمیم گرفته پژوهش خود را بر بستر شبکه‌های اجتماعی عرضه کند. به بهانه انتشار مجموعه این‌یادداشت‌ها که «تنباکوی هندی» نام دارد، با این‌شاعر گفتگویی داشتیم تا درباره علاقه‌اش به شاعران سبک هندی و ویژگی‌های نوشته‌های اخیرش با او صحبت کنیم.

مشروح این‌گفتگو در ادامه می‌آید؛

* آقای یوسف‌پور چه شد به فکر نوشتن تنباکوی هندی افتادید؟ چه ویژگی یا نکته‌ای درباره این ۴۰ شاعر است که توجه شما را به خود جلب کرد؟

پژوهش در آثار چهل شاعر سبک هندی که حاصل آن «تنباکوی هندی» شد، برمی‌گردد به نزدیک هفت‌سال پیش و جستارهایی که در سبک خراسانی می‌نوشتم. عنوان نخستین مقاله من که هنوز در دست بررسی است، «تخفیف از محذوریت تا صنعت» است؛ زمانی که این مقاله را با یکی از بلندپایه‌گان ادبیات درمیان گذاشتم، گفتند تاکنون چنین دقت ادبی را ندیده بودند. من همواره در خوانش تذکره‌ها با دوگانگی سختی مواجه بودم؛ یک دسته کسانی بودند که برای سبک هندی چنان قربی قائل بودند که دست یازیدن به آن را محال می‌دانستند و دسته دوم هم کسانی بودند که سبک هندی را خار و خفیف کرده بود؛ مثل تذکره آذر بیگدلی.

دیدم اکثر این پژوهشگران اصلا جان‌مایه این سبک و ظرائف سخن این سده را درک نکرده‌اند. این‌ شد که سه سال پیش نخستین پژوهش‌ خودم را شروع کردم و حاصلش شد «رهیافتی نو به طرز نو» یا همان سبک هندی. چنان شد که برخی پژوهندگان دیگر مثل جناب محمدحسین انصاری‌نژاد بعد از خواندن نسخه الکترونیک، پیشنهاد دادند که نام برخی شاعران سبک هندی دیگر نیز افزوده شود و در باب آنها هم نکاتی بیان شود. یکی از آن‌ها واقف لاهوری بود که استاد انصاری‌نژاد نسخه ابتدایی کتاب‌شان را برایم ارسال کردند تا مطالعه کنم و درباره این شاعر هم تحقیق و پژوهشی داشته باشم.

* درباره شاعران سبک هندی کمتر کتابی منتشر شده و اطلاعات کمی درباره آنها وجود دارد. سبک هندی هم در فضای ادبی ایران معمولا با دو سه شاعر شناخته‌شده؛ مثل صائب، بیدل و کلیم کاشانی. آیا شعر این ۴۰ شاعر با هم تفاوت و تمایزی دارد؟

درخصوص وجه تمایزات باید بگویم من نیز به روش آقای محمود فتوحی، سبک‌شناسی را از مطمح لایه‌ها می‌نگرم. ما در این سبک سه ساحت کلی مضمونی داریم؛ یعنی «مضمون بستن» مثل بیدل، «مضمون‌یافتن» مثل صائب و «مضمون‌رساندن» مثل کلیم که هر سه نیز ساحت ساختاری متفاوتی دارند. در این‌نوشته‌ها با نوع نگاه‌های مختلف مواجه هستیم. همچنین تجربه زیسته شاعران این مکتب نمود بسیار پررنگی دارد که به آن پرداخته‌ام. همچنین نگاهی به کارهای فرمی و زبانی در کار شاعران سبک هندی داشتم. مثلا «حسرت مشهدی» در شعرش قوالب را با هم ترکیب کرده که کمتر به آن پرداخته شده است. البته نخستین ترکیب قوالب به «عیوقی» شاعر سبک خراسانی برمی‌گردد که در مثنوی ورقه و گلشاه‌اش غزل را در مثنوی غزل استفاده کرده است و این یعنی بر خلاف زعم بزرگان نمونه‌هایی از نوآوری در قالب نیز در این مکتب وجود دارد.

* بررسی و توجه به شعر سبک هندی چه آورده‌ای برای شعر امروز دارد و چه کمکی به شاعران امروز می‌کند؟ بررسی شاعران سبک هندی صرفا از جهت تاریخ ادبیات مهم است، یا اینکه می‌توان از شعر این شعرا برای شعر امروز هم ره‌آوردهایی داشت؟

شاعران این مکتب فارغ از تمام مسائل زیباشناسانه، به مسئله شعر حکمی چندان عمیق پرداخته‌اند که گاه یک بیت می‌تواند برای نسل امروز راهگشا باشد. هرچند من در تنباکوی هندی از صائب و بیدل سخنی نگفته‌ام و شاعران کمتر شناخته شده را آورده‌ام. خیلی از تجارب زیسته، حالات، آنات و لحظاتی که هنوز هم پویاست، در سبک هندی جایگاه ویژه‌ای دارند؛ مثلا همین رسم همسایه‌داری که شاید امروزه در رسومی مثل نذری دادن دیده باشیم، در شعر فضلی گلپایگانی چنین نمودی دارد: «خونابه فرستند به‌هم، چشم و دل من / چون کاسه که همسایه به همسایه فرستد». این تجربه مشترک، منجر به تلذذ ادبی شده و از این موارد بسیار دیده می‌شود. در تنباکوی هندی سعی کردم دریچه‌ای نو برای لذت بردن از شعر شاعران سبک هندی باز کنم و شاعران و علاقه‌مندان به شعر امروز را با دنیای شاعران سبک هندی ببرم.

* چرا تصمیم گرفتید تنباکوی هندی را بر بستر شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید و نسخه کاغذی آن را منتشر نکردید؟

تنباکوی هندی اثری بود که متاسفانه با بی‌مهری برخی دوستان ناشر در مشهد مواجه شد. من پیشنهاد چاپش را داده بودم اما آن عزیزان گفتند هزینه بالایی دارد و خودت باید بخشی ازآن را متقبل شوی. یک عزیزی هم گفت اگر قول بدهی ده نسخه به فروش می‌رسد چاپ کنم که گویا توهین بود بیشتر. این شد که کتاب را به صورت الکترونیک در صفحه ایتای خودم به فروش گذاشتم و جالب است که قریب به ۳۰۰ نسخه فروخت. بعد از آن و با مشاهده اقبال پژوهندگان، ناشرانی که طعن می‌زدند، گفتند ما چاپ می‌کنیم. اما من دست نگه‌داشتم و بر خود کتاب هم خیلی موارد افزوده شد. اگر ناشری پیدا شود که حاضر به همکاری باشد، استقبال می‌کنم. چون این روزها مشغول نوشتن کتابی تحت عنوان «نسخه خطی» هستم که پژوهشی از منظر فرم و بافت به سبک خراسانی‌ است و می‌تواند در کنار تنباکوی هندی، نسل جدید را به خوبی با ناگفته‌های ادبیات آشنا کند و به‌نظرم راهگشاست.

به گزارش خبرگزاری مهر، پنجاه و سومین جلد از مجموعه فهرست‌های نسخه‌های خطی هند به‌تازگی توسط مرکز بین‌المللی میکروفیلم نور منتشر شده است. این اثر که در ۵۴۶ صفحه چاپ شده به کتابخانه تاریخی مدرسة الواعظین در شهر لکهنو اختصاص دارد.

کتابخانه مورد اشاره ۸۷۳ نسخه خطی به زبان‌های فارسی، عربی و اردو دارد و جزو کتابخانه‌های مرجع در زمینه نسخ خطی است. طوری که علامه امینی در سفر خود به هند، این کتابخانه را از نظر غنای علمی بی‌نظیر توصیف کرد.

پس از جدایی هند و پاکستان، مدرسه الواعظین با چالش‌های جدی از جمله بی‌توجهی مواجه شد و بسیاری از این نسخ خطی آسیب دید؛ برخی از نسخ خطی در معرض نابودی قرار گرفتند و برخی نیز به دلیل موریانه‌خوردگی یا تخریب سقف کتابخانه از بین رفتند.

مرکز بین‌المللی میکروفیلم نور طی یک دوره شش‌ماهه موفق شد از نسخه‌های موجود عکسبرداری و فهرست دقیقی از آن‌ها تهیه کند. در این مجموعه، دست‌نوشته‌های ارزشمندی از جمله آثار علامه سید مرتضی نونهروی نیز شناسایی شد که مهم‌ترین آن‌ها کتاب پنج‌جلدی معراج العقول فی شرح دعاء مشلول است این درحالی است که پیش‌تر تصور می‌شد بخش‌هایی از این مجموعه مفقود شده باشد. همچنین در سال ۱۳۹۷ هجری شمسی، حجت‌الاسلام ابن حسن املوی واعظ، مدیر سابق مجله الواعظ، برای حفظ تاریخچه این مدرسه اقدام به نگارش مجموعه‌ای سه‌جلدی با عنوان تاریخ مدرسة الواعظین کرد. این مجموعه با حمایت مرکز بین‌المللی میکروفیلم نور در دهلی نو منتشر شده و به تاریخ تأسیس، توسعه، فعالیت‌های آموزشی، انتشارات و سفرهای تبلیغی فارغ‌التحصیلان این مدرسه پرداخته است.

این مجموعه سه‌جلدی به‌عنوان منبعی معتبر برای پژوهشگران و تاریخ‌نگاران، اطلاعات دقیقی درباره ساختار آموزشی، فعالیت‌های علمی، و کتابخانه این مدرسه ارائه می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دومین نشست «هیئت کتاب» همزمان با میلاد حضرت علی (ع)، با مروری بر زندگی ایشان از دریچه کتاب امروز یکشنبه ۲۳ دی در فرهنگسرای گلستان برگزار می‌شود.

هیئت کتاب برنامه جدیدی با نگاهی به مقوله هیئت و هم‌نشینی و انس نوجوانان با کتاب در این قالب است. نخستین جلسه از این رویداد در ایام فاطمیه با استقبال ویژه نوجوانان علاقه‌مند به کتاب برگزار شد و اجرای دومین نشست آن به مناسبت فرارسیدن میلاد امام علی (ع) است.

هم‌نشینی کتاب و هیئت با حضور نوجوانان کتابخوان و با مرور بیش از ۲۰ اثر متنوع درباره مولای متقیان که میان ایشان توزیع شده، برگزار می‌شود.

مهمان و سخنران این‌برنامه مجید پورولی کلشتری نویسنده و داستان‌نویس است.

این‌برنامه عصر امروز یکشنبه ۲۳ دی از ساعت ۱۶ در فرهنگسرای گلستان به نشانی میدان هلال احمر، خیابان گلستان برگزار می‌شود.